- Wszystko zaczęło się w Tarnobrzegu – pisali zgodnie partyzanci z organizacji pod dowództwem Władysława Jasińskiego pseudonim „Jędruś”. Rozpoczęła ona swoją konspiracyjną działalność jesienią 1939 roku. Za główny cel postawiła sobie „przygotowanie się do odwetu za klęskę wrześniową”. Przy organizacji z czasem utworzono również owiany legendą oddział partyzancki „Jędrusie”.
Na czele utworzonych „grup poszukiwawczych” stanęli najbliżsi współpracownicy „Jędrusia”. Należeli do nich Tadeusz Dąbrowski pseudonim „Orzeł Wędrowny”, Zdzisław de Ville pseudonim „Zdzich” oraz Eugeniusz Dąbrowski pseudonim „Rączy Jeleń”. Organizacja została podzielona na „piątki” harcerskie: „Orły” – grupa przeznaczona do działań bojowych, „Łapiduchy” – specjalizująca się w działalności pomocowej oraz „Jelenie” – zajmująca się organizacją łączności. W pierwszych miesiącach większość działań koncentrowała się w rejonie Tarnobrzega i okolic.
Działalności wojskowej nie można było prowadzić bez broni i amunicji. Jedną z pierwszych decyzji Władysława Jasińskiego stało się ich gromadzenie. Wydobywano je z bagien, wyławiano z rzek lub odkopywano. Nie byłoby to możliwe bez znakomitego rozeznania w terenie. Jasiński otoczył się więc miejscowymi, zaufanymi osobami.
Jeżeli chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp.
-
Prenumerata cyfrowa
Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 3,69 zł dziennie.
już od
3,69 ZŁ /dzień