Wiersze Czytelników: co Wam w duszy gra...

(ika)

Drodzy Czytelnicy, jeśli piszecie wiersze, nie chowajcie ich do szuflady, tylko przyślijcie do nas: [email protected]

Bańka mydlana

Poświęcam Miłości mego życia.

Bańka mydlana
– magia i marzenie.
Śledzisz jej lot
z zapartym tchem.
Więcej!
Lecisz z nią! W niej!
Odbija w sobie
wszystkie tęcze świata
i unosi się coraz wyżej,
wciąż wyżej!

Zdaje się
już-już i będzie w niebie!
Niezwykła lekkość bytu
przenika i Ciebie!
Aż nagle
Prysnęła bańka.
Czary się skończyły.
Zdziwiona
rozglądasz się wokół...
Stoisz twardo na ziemi.
Tylko lekki zawrót głowy
zdaje się świadczyć,
że była naprawdę.

Bańka mydlana prysnęła.
Jak młodość.
Co pozostało?
Uśmiech…
wspomnienie…
serca poruszenie.

Danuta Feleniak Cardas
Zielona Góra 03.02.2015

Twój portret

Rozlewam farby,
mieszam kolory.
Maluję ciebie
swoimi myślami.
W kontur próbuję
całość zebrać,
ale rozmywa się plamami.

Zbyt dużo
czasu upłynęło.
Za wiele z oczu
łez się wylało.
Pod zamkniętymi
powiekami
mgliste wspomnienie
pozostało.

Teraz już wiem,
że się nie uda.
Nie namaluję
portretu twojego.
I nigdy on
nie będzie wisiał
na ścianie serca mojego.

Halina Jerulank

Miłość

Miłość dla mnie
całym życiem,
Cennym skarbem,
czasem skryciem.
Pomocną dłonią
w każdy dzień,
Żal i gniew
odrzuca w cień.
Ona z każdym
dniem rozkwita,
I jest bardzo rozmaita.
Lecz wciąż
puka do naszych serc,
I znów gościć
bardzo chce.
Wraz z nią wszystko
się raduje,
Nadzieja i wiara
z nią baluje.
I choć czasem
słaba bywa,
Wie, że zawsze
będzie żywa.

Marcin Drozda

Trudny człowiek

Trudno zrozumieć człowieka
choć Stwórca
dla wszystkich jest jeden
Jedno też świeci nam słońce
I ptactwo lata nad niebem

Źle im w nowoczesności
Wolą samotne kanały
I tam tkwią w nich do starości
Tam świat jest im doskonały

My od nich jesteśmy lepsi
Bogatsi, rozumniejsi
Ale na spodzie serca
Tacy maleńcy - zimniejsi

Dobroci można się uczyć
Od tych głupich prostaków
Oni są bardzo szczerzy
Nie znają przepisów ni znaków

Starajmy się ich rozumieć
I uszanować ich wolę
Oddać im co należne
I niechaj mają swawolę

Janina z Zielonej Góry

Tort życia

Przywitał Cię świat
Na łonie swym
W prezencie „tort życia”
Już przygotował
Świeczki przyszłości
Zapalił na nim
I lukrem losu udekorował.

Więc ciesz się prezentem
Delektuj słodyczą
Niech lukier losu
Osłodzi ci życie
Dopóki ostatnia świeczka
Nie zgaśnie -
Niech noc Cię usypia,
Dzień budzi o świcie.

Małgorzata Czarnecka